Samensmelting van tekst, muziek en beweging
Op maandag 13 oktober zal 's avonds laat, vanaf 23:50 uur, de NPS in het programma via NPS Dans Nederland 2 de choreografie Vier letzte Lieder, van Rudy van Dantzig, in een verfilming uit 1977, worden uitgezonden.
De keuze van Richard Strauss' Vier letzte Lieder door de choreograaf Rudy van Dantzig zal niet toevallig zijn geweest, nu hij al enige tijd behoorlijk ziek is en tot de ouderen in onze samenleving mag worden gerekend. Ooit zei de in 1933 geboren kunstenaar, die niet alleen danser en choreograaf is, maar tevens auteur van enkele indringende, in verhalende vorm gegoten herinneringen, waarvan het eerste vooral autobiografische boek — Voor een verloren sodaat (1986) — tevens is verfilmd.
"Als ik de 75 haa, heb ik het wel gezien, denk ik," zei hij eens in een interview. Nu hij in augustus 75 jaar oud geworden is, kan een associatie met de naderende dood — hetzij bewust dan wel onbewust — niet buiten de gevoelswereld worden gehouden. Een artistieke uiteenzetting met dat onvermijdelijke, langdurige fenomeen kan louterend, bevrijdend en via creativiteit bijdragen tot een vorm van beheersing.
Strauss Vier letzte Lieder — meer daarover kunt u vinden in een artikel naar aanleiding van een uitvoering tijdens een van BBC's Promconcerten deze zomer, medio juli in de Londense Albert Hall, op onze zustersite Tempel der Toonkunst — bieden elke kunstvorm volop gelegenheid zich te uiten: schilders, beeldhouwers, dichters, en ook choreografen.
De vier liederen, drie van Herman Hesse en één van Joseph von Eichendorff, bieden voldoende stof voor een choreografische interpretatie. Van Dantzig heeft die kans met handen en voeten aangegrepen en laat weer zien hoe zeer tekst, muziek en beweging kunnen samenvloeien tot één geheel.
Het ballet biedt vier duetten, die alle handelen van de liefde tussen mensen, die (ooit) een naderend afscheid ten deel zal vallen. Een derde danser fungeert als verbindend en overkoepelend element als Doodsengel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten