Fidelio donderdagavond vanuit de Bayerische Staatsoper

De bas Steven Humes.

In het Opernkonzert, een programma dat regelmatig wordt uitgzonden door de Duitse regionale radiozender NDR Kultur, wordt in de aflevering van donderdag 30 december, tussen 20:00 uur en 22:00 uur, een actuele versie van het enige muziekdrama dat Ludwig van Beethoven (1770-1827) heeft gecomponeerd — Fidelio oder die eheloche Liebe, opus 72, in 1805 in première gegaan —, uitgezonden. U krijgt de versie te horen die de Bayerische Staatsoper München op de rol had staan. Koor en orkest van dat instituut worden geleid door Daniele Gatti; vocaal-solistische medewerking wordt verleend door onder anderen Steven Humes, Anja Kampe en Franz-Josef Selig.
___________
Zie tevens ons artikel van 25 maart 2009.

Puccini's Meisje uit het Westen zondagavond op Cultura 24

Zangeres Emmy Destinn gaf acte de
présence in de première van La
Fanciulla del West in 1910.

Wildwestopera
Eén van de vier muziekdrama's die tijdens het bijna compleet achter ons liggende jaar bij De Nederlands Opera in première zijn gegaan, is La Fanciulla del West uit 1910 van Giacomo Puccini (1858-1924). De uitzending ervan via de beeldbuis thuis zal aanstaande zondag, 26 december worden gerealiseerd door het digitale cultuurkanaal Cultura 24, 's avonds tussen 21:00 uur en middernacht. Voorafgaande aan de ouverture van het opus in kwestie wordt er een inleiding gepresenteerd met beelden van de repetities en interviews.
Terecht heeft de Italiaanse bariton Lucio Gallo de muziek van dit drama gekwalificeerd als Puccini's jazz. Inderdaad is er sprake van een veel ritmischer en — in het kader van Puccini's overige oeuvre — gewaagdere aanpak, vooral ten opzichte van twee andere muziekdrama's, waarvan het éne aan Het meisje uit het Westen is voorafgegaan: Madama Butterfly (1904) en de laatste van diens opera's, Turandot. Dat drama is in 1926 in première gegaan, hetgeen betekent dat de componist die gebeurtenis niet meer heeft meegemaakt.

Parafernalia

Pasquale Amato zong ook
in de eerste uitvoering in
1910 in de Met.

Minnie, een engelachtige barvrouw ergens in het wilde Westen, raakt tot over haar oren verliefd op een bandiet. Dat feit zet de verhoudingen met vrijwel alle andere mannelijke bezoekers van de bar (on)behoorlijk op scherp, aangezien velen van hen eveeens naar Minnie's hand dingen.
In de voornaamste rollen horen en zien we Eva-Maria Westbroek die de laatste tijd een wel heel prominente rol is gaan spelen op de internationale operabühne. Naast haar zingen en spelen Zoran Todorovich en de reeds genoemde Lucio Gallo. Carlo Rizzi leidt het Nederlands Philharmonisch Orkest.

De befaamde stem van Enrico
Caruso was te horen in de
 première van Puccini's
La Fanciulla del West.

Dit muziekdrama in drie bedrijven is gerealiseerd aan de hand van een libretto van Guelfo Civinini (1873-1954) en Carlo Zangarini (1874-1943), gebaseerd op het toneelstuk The girl of the golden west uit 1905 van David Belasco (1859-1931).

Achtergronden
Op 10 december 1910 werd deze opera voor het eerst opgevoerd: in de Metropolitan Opera te New York, onder leiding van Arturo Toscanini (1867-1951), met vocale medewerking van Enrico Caruso (1873-1921), met Pasquale Amato (1878-1942) en Emmy Destinn (1878-1930).
In 1911 werd het stuk in Rome gespeeld,en in 1913 werd er een Duitse versue van voorgesteld in het Deutsche Opernhaus Berlin. In de beginjaren werd de rol door grootheden als Maria Jeritza (1887-1982) gezongen, en later, na de Tweede Wereldoorlog, zijn we daarin protagonistes van de internationale operabühne tegengekomen zoals Renata Tebaldi (1922-2004), Magda Olivero — die op 25 maart van dit jaar haar eeuw op de aardbodem heeft volgemaakt —, Olivia Stapp (geb. 1940) en Carol Neblett (geb. 1946). En aan het eind van het eerste decennium van de een en twintigste eeuw is Eva-Maria Westbroek de grote ster.

Vertellingen van Hoffmann, woensdagnacht op TV5 Monde

Jacques Offenbach (1819-1880). Foto: Félix Nadar (1820-1910).

In de nachtelijke uren van donderdag 23 december, vanaf 23:45 uur op vrijdag 24 december tot 02:45 uur kunt u op de Franstalige televisiezender TV5 Monde kijken naar de registratie van een versie van het muziekdrama Les contes d'Hoffmann van Jacques Offenbach (1819-1880).

Meer aan inhoudelijke informatie over deze opera is te vinden in ons artikel van 6 november 2007 op de Nederlandse fin de siècle website All art is quite useless, in verband met opvoeringen van de Nationale Reisopera, door op deze plek te klikken.

Verder kunt u nog wel een en ander over deze wel heel speciale componist vinden op deze site over toestanden en gebeurtenissen in de wereld van het Muziektheater. Daaarin kunt u het beste en snelste slagen door in de zoekfunctie deze naam van de componist in te tikken en dan te klikken. (Dat rijmt!)

Verdi's Don Carlos vanuit de Metropolitan Opera

De Zuid-Koreaanse tenor
Yonghoo Lee zingt de rol
van Don Carlos in de Met.

Op zaterdag 18 december wordt, via een directe verbinding met de Metropolitan Opera in New York, de opera Don Carlos uit 1867 van Giuseppe Verdi uitgezonden door de Britse zender BBC Radio 3; vanaf 18:30 uur onze tijd in het programma Opera on 3, en door onze eigen Radio 4; vanaf 19:02 uur in het NTR-programma Opera live. Dirigent is Yannick Nézet-Seguin. Vocale solisten zijn onder anderen Yonghoon Lee (Don Carlos), Marina Poplavskaya (Elisabeth), Simon Keenlyside (Rodrigo) en Eric Halverson (Grootinquisiteur).
Meer over deze opera is te vinden in een artikel op deze website, van 7 februari 2008. Toen eveneens naar aanleiding van een rechtstreekse verbinding via radiozenders, maar toen uit de Scala in Milaan.

OPERA ZUID zet de uitstekende trend voort in 2011

Nu Opera Zuid — de laatste weken met de opvoering van Der Rosenkavalier van Richard Strauss — heeft laten zien en horen tot welk niveau een reisgezelschap met vaste verblijfplaats in staat is, mogen de bezoekers van de voorstellingen van Groningen tot en met Maastricht er nog wel eens goed over nadenken wat men zoal kan doen om er, als bewonderaar van het fenomeen muziekdrama en de uitvoerenden ervan, zou kunnen doen om er mede zorg voor te dragen dat er een zo goed en kwalitatief een zo hoog mogelijk niveau vooralsnog gehandhaafd blijft, en daarop is, althans in principe, maar één antwoord: de voorstellingen consequent bezoeken. Want mede op het aantal bezoekers zullen de diverse cultuurinstellingen de komende jaren worden beoordeeld.
In de eerste helft van 2011 zullen er nog twee voorstellingen verspreid over ons land worden gegeven:
allereerst Barbe-Bleu van Jacques Offenbach — tussen 18 maart en 14 april, en daarna nog L'Elisir d'Amore van Gaetano Donizetti, tussen 22 mei en 18 juni.

Twee voorstellingen van Rage d'Amours van Rob Zuidam

Scène uit het leven van Johanna van Castilië (1479-1555), bijgenaamd Johanna de Waanzinnige. Hier zien we haar in de voorstelling van 1877 door de Spaanse schilder Francisco Pradilla Ortiz (1848-1921) naast de kist  met de stoffelijke resten van haar gemaal Philips van Oostenrijk (1478-1506), ook wel Philips de Schone.

Gratis voorstellingen
Gedurende dit tweede weekeinde van december 2010 zal in de Anton Philipszaal van Den Haag tweemaal een uitvoering worden verzorgd van het muziekdrama Rage d'Amours van de Nederlandse componist Rob Zuidam, over de wel zeer fanatieke passie die Johanna van Castlië (1479-1555) koesterde voor haar wederhelft Philips van Oostenrijk — zoon van Keizer Maximiliaan — die een jaar voor zijn latere gade werd geboren, maar bijna een halve eeuw eerder dan de liefhebbende echtgenote het tijdelijke voor het eeuwige ruilde, hetgeen voor Johanna dermate onaanvaardbaar was, dat zij diens stoffelijke resten in een lijkkist meezeulde en zich dermate necrofiel-in-letterlijke-zin steeds maar weer met hem inliet, dat ze de bijnaam Juana la Loca verwierf (Johanna de Waanzinnige). Hoewel zich dat vijf eeuwen geleden heeft afgespeeld, is de thematiek dermate 'zinnenprikkelend' dat kunstenaars uit diverse disciplines zich daar tot in onze eeuw mee hebben 'ingelaten'.

Première in 2003
Hierboven is de impressie afgebeeld die de Spaanse schilder Francisco Pradilla Ortiz (1848-1921) in 1877 in een kleurrijk tafereel heeft overgezet.
Componist Rob Zuidam heeft zich eveneens ontfermd over deze thematiek door omzetting in klanken met teksten uit een libretto dat eveneens uit de koker van de componist afkomstig is.
De opdracht ervoor ontving hij van het Boston Symphony Orchestra. In augustus 2003 is de opera in première gegaan tijdens het Tanglewood Festival in 2003. Twee jaar daarna volgde de Europese première tijdens het Holland Festival.

Componist Rob Zuidam (*1964).
Foto: Karoly Effenberger (©).

Dag in de Branding
In het kader van het Festival Nieuwe Muziek dat als Dag in de Branding gedurende dit weekeinde voor de achttiende keer in Den Haag zal worden gehouden, wordt — zowel op zaterdagmiddag 11 december alsook op zondag 12 december, beide keren om 15:00 uur — deze opera voorgesteld in de Anton Philipszaal te Den Haag. 
Op zondag 12 december wordt dan tevens de Kees van Baaren Prijs van de Gemeente Den Haag aan componist Rob Zuidam overhandigd. Deze prijs is hem toegekend voor dit muziekdrama.
Tijdens dat weekeinde worden nog andere optredens in het kader van dit Festival van de Johan Wagenaar Stichting gerealiseerd. Voor meer informatie daarover kan men terecht op de website van het Festival.

Die Walküre uit La Scala in Milaan, heden op NDR Kultur

Culturele kaalslag alom
De Duitse regionale radiozender NDR Kultur presenteert op donderdag 9 december, in het programma Opernkonzert, tussen 19:30 uur en middernacht een opname van Die Walküre — voor het eerst opgevoerd in 1870  van Richard Wagner (1813-1883) —, zoals die ter opening van het seizoen in het Teatro alla Scala in Milaan op dinsdag 7 december werd gegeven.
Voordat de voorstelling die avond echter kon beginnen, speelden zich voor de ingang van het gebouw relatief woeste taferelen af: een honderdtal studenten raakte daar slaags met de politie toen zij erg nadrukkelijk hun protesten kenbaar maakten tegen de bezuinigingen op cultuur in hun vaderland.

Voor dit Teatro alla Scala in Milaan speelden zich dinsdag 7 december 'woeste taferelen' af tegen bezuinigingen op cultuur (in Italië).

Explosieve destructie
In Duitsland zijn als gevolg van een vorige bezuinigingsronde al diverse theaters van kleinere plaatsen gesloten en datzelfde geldt voor bibliotheken. Als gevolg van financieel-economische spanningen in één der bakermatten van onze westerse beschaving, Griekenland, gevolgd door Ierland zullen ook daar klappen vallen in de culturele sector, en ook daar in sterkere omvang dan op andere maatschappelijke terreinen, aangezien de cultuur nu eenmaal in hoge mate afhankelijk is van subsidies en als gevolg daarvan niet zo'n sterke vuist kan maken als andere sectoren.

Hersen- en harteloosheid heersen
In eigen land is de bijna totale vernietiging van de culturele sector ingezet door het optreden van een groep bureauhengsten — je zou ze dus ook Schreibtischtäter kunnen noemen —, die niets weten over de dagelijkse praktijk van de culture instituties in ons land en ook te dom, en vooral te vooringenomen, zijn om de werkelijkheid onder ogen te zien.
In ieder geval is het duidelijk dat geheel Europa afstevent op de status van een culturele steppe, en dat alleen maar doordat volstrekt inadequate, overspannen-ijdeltuiterige politici hun heilloze praktijken kunnen realiseren, doordat zij alles en iedereen minder belangrijk vinden dan het strelen van het eigen, nog niet tot bloei gekomen, ego: een zielige vertoning, die niet alleen direct intens negatieve gevolgen zal hebben maar indirect nog veel meer. Binnen niet al te lange tijd zal blijken dat ook hier het recht van de sterkste zal zegevieren, en dat betekent dat er nog een kwart van de professionele instellingen uiteindelijk het hoofd boven water zal kunnen houden.

Marionetten manifesteren zich
In Italië betekent dat vanzelfsprekend dat La Scala in Milaan zal overleven, mede dankzij de internationale faam die het instituut geniet. Welke rampspoed dergelijke politici, die voor oorlogstuig nu eenmaal per definitie meer over hebben dan voor mensverheffende zaken, beseffen ze niet eens, simpelweg omdat ze daarvoor al te oppervlakkig zijn, en mede daardoor per definitie ongeschikt voor de functie waarin ze zijn benoemd.
Voor Nederland betekent dat: de on-geest van Wilders overheerst, de rest bestaat uit marionetten. Dat is de Macht van de Onmacht. Allen die daarvoor ook maar de geringste verantwoordelijkheid dragen, verdienen dan ook slechts de diepst denkbare verachting.

December Operamaand: NTR Podium met Roméo et Juliette

De Russische sopraan Lyubov Petrova is 
Juliette in Roméo et Juliette van Gounod.

In de reeks December Operamaand van het programma NTR Podium wordt vroeg in de middag van 5 december de registratie vertoond van een uitvoering door de Nederlandse Opera van het muziekdrama Romeo et Juliette uit 1867 van Charles Gounod (1818-1893). Voordat 'het doek opgaat' wordt een uitgebreide toelichting gegeven en krijgen degenen die om 13:00 uur hun televisietoestel hebben aangezet ook nog beelden van de repetities en (delen uit) interviews met de makers. 
De beide solisten Ismaël Jordi en Lyubov Petrova spelen hun rollen niet in Verona, zoals dat in het oorspronkelijke verhaal van William Shakespeare (1564-1616) het geval is, maar tijdens de oorlog in Bosnië, waarmee nogmaals wordt bevestigd dat niet alleen het thema in theorie, doch evenzeer in de praktijk, van alle tijden is. De instrumentale begeleiding wordt verzorgd door het Residentie Orkest onder leiding van Mark Minkowski. Deze versie was in november reeds via Radio 4 in een uitzending van Opera live te beluisteren.
Meer over deze opera is te vinden in een artikel dat ik op deze site heb geplaatst op 9 mei 2009. 

Lodoïska van Luigi Cherubini zaterdagavond op Radio 4

Een populair muziekdrama
Het NTR-programma Opera live — dat tijdens de meeste zaterdagen van het jaar  vroeg in de avond via Radio 4 te ontvangen is — biedt op 4 december vanaf 19:02 uur een uitvoering van het relatief weinig gespeelde muziekdrama Lodoïska uit 1791, van de Italiaanse componist Luigi Cherubini (1760-1842). In de versie die dan te beluisteren valt, wordt de instrumentale begeleiding verzorgd door le Cercle de l'Harmonie et des Élémets, onder leiding van Jérémie Rhorer. 

De Franse schrijver Jean-
Baptiste Louvet de Couvray.

De rol van Lodoïska wordt vertolkt door Nathalie Manfrino; Sébastien Guèze is Graaf Floresk, het personage van Titzikan wordt ingevuld door Philippe Do. Armando Noguera kruipt in de huid van Dourlinski, en Varbel wordt gespeeld door Yves Pruvot. Dat zijn de voornaamste figuren en hun vertolkers; er doen nog flink wat meer mee.
Lodoïska is de titel van enkele opera's van diverse componisten. Die van Cherubini is gebaseerd op de tekst van Claude François Filette-Loreaux, naar de roman-herinneringen in drie delen, Les amours du Chevalier de Faublas, uit de jaren 1787-1790 van Jean-Baptiste Louvet de Couvray (1760-1797).
De eerste uitvoering werd gerealiseerd op 21 juli 1791 in het Théâtre Feydeau te Parijs.

Der Rosenkavalier van Opera Zuid is uitstekend in balans

Een opname in breedbeeld van een scène uit Der Rosenkavalier, zoals Opera Zuid in november en december van dit jaar in elf middelgrote theaters van ons land presenteert. De aankleding verdient de kwalificatie hoogwaardig, vooral doordat de sfeer van de vorige eeuwwisseling hier is gehandhaafd. In het midden, gezeten, Martin Blasius als Baron Ochs auf Lerchenau.

Sfeer van het fin de siècle compleet gehandhaafd
Aangezien het bijwonen van de première, jongstleden vrijdag in Theater De Vrijthof te Maastricht, een te tijdrovende onderneming zou zijn geweest, heb ik gekozen voor de eerste voorstelling van de tournee langs tien theaters: die in mijn woonplaats Groningen, in het fin de siècle theater (Stadsschouwburg) uit 1884. De leiding van het theater had ervoor gekozen geen plaatsen op het derde balkon aan te bieden, vanwege het ontbreken van voldoende zichtlijn.
Hier hing nu ook weer het diep bordeauxrode doek dat aldaar bij veel muziekdramatische voorstellingen de laatste jaren ontbrak doordat veel vaker wordt gekozen voor een eigentijdse aanpak, niet alleen qua regie, maar tevens waar dat de decors en de kostuums met alle bijbehorende parafernalia betreft.
Verantwoordelijk voor deze gelukkige keuze zijn Susanne Thomasberger (decors) en Christine Becke (kostuums). Met de juiste belichting — ontworpen door Anton Nekovar, en uitgewerkt door Arjen Bijtelaar — is het een sprankelende, succesvolle, voortreffelijk afgewogen voorstelling geworden waarbij men af en toe het spreekwoordelijke goudschaaltje heeft ingeschakeld. Dat gold overigens evenzeer voor de begeleidende stemmen in koor en orkest.
Het is in deze kolom, in ieder geval door mij, vaker betoogd: tegen al die nieuwerwetse versies van oude muziekdrama's valt niets in te brengen, zolang het niveau van de uitvoering aan de eisen voldoet, en dat is niet zelden het geval. Doch bij tijd en wijle verlang ik naar eind negentiende eeuwse voorstellingen, letterlijk en figuurlijk. In dat opzicht, en niet alleen daarin, ben ik op mijn wenken bediend door het jubilerende gezelschap uit de zuidelijkste grote stad van ons land.

Gelukkige keuzes
Dat de leiding van Opera Zuid heeft gekozen voor een aankleding geheel in de stijl van de tijd van het ontstaan van de Komödie für Musik uit 1909-10 van Richard Strauss (1864-1949), heeft er zeker toe bijgedragen dat een opera die een eeuw geleden is ontstaan, op de bühne opnieuw kan worden en, gezeten in het pluche, opnieuw kan worden ondergaan als muziekdramatisch gebeuren binnen het kader van de tijd van ontstaan en van de periode die in de voorstelling wordt uitgebeeld, welk laatste element nog eens goed anderhalve eeuw verder achter ons ligt dan het tweede decennium van de twintigste eeuw, toen Strauss zijn pennenvrucht, geestes- en zielskind in de Semper Oper van Dresden voor het eerst gerealiseerd zag.

Hoewel Sophie (Karin Strobos, rechts) en Octavian niet voor elkaar bestemd zijn, heeft de verliefdheid hier tussen die beiden ongenadig toegeslagen. Na een tijdje zal de ontmoeting een vorm van Genade blijken.

Een reusachtig project als Der Rosenkavalier — met een zeer sterk bezet orkest, aangevuld met Bühnenmusik — is door Opera Zuid teruggebracht tot aanvaardbare proporties, dat wil zeggen dat de personages zich kunnen bewegen in de elf theaters die deze productie in de maanden november en december van dit jaar in hun programmering hebben opgenomen. Met een relatief klein orkest dat binnen de afmetingen van een groot operahuis min of meer in het niet zou vallen, blijkt het uitstekend werken in de Nederlandse middelgrote theaters in kwestie. Daar is per definitie geen ruimte voor een orkest met 62 strijkers, zoals Strauss deze heeft geëist — op basis van acht contrabassen, maar met twee tweede violen meer (16 i.p.v. 14) dan gebruikelijk. Ook daar heeft de organisatie de juiste keuze gemaakt.

Transparant als een kamerorkest
Eveneens een gelukkige hand bleek men te hebben waar het gaat om de keuze van de dirigent: Ed Spanjaard [1] — in dit geval met zijn eigen Limburgs Symfonieorkest — die zowel de uitersten alsook het middenveld in de geniale partituur van de musicus-tot-in-elke-vezel met de naam Richard Strauss, geloofwaardig wist te realiseren. Hij slaagde erin — ongetwijfeld ietwat mede op grond van zo'n uitgedund ensemble — aan de wens van de componist tegemoet te komen de muziek zo transparant te laten klinken als van een kamerorkest. Diezelfde eis heeft Strauss gesteld voor de instrumentale presentatie van zijn muziekdrama's Salomé (1905) en Elektra (1909). Dat zulks bewonderenswaardig is, kan alleen al worden geconcludeerd als men befaamdere dirigenten aan het werk heeft gehoord in internationaal hoog in aanzien staande operahuizen, waar men hier en daar de indruk had met een gerokte cirkelzaag dan wel een steriel scheermes te worden geconfronteerd.

Johanni van Oostrum (voorgrond) als de Marschallin,
Kim Savelsbergh in een Hosenrolle als de jonge
Graaf Octavian, die dan nog niet vermoedt dat hij,
als Rosenkavalier alweer verliefd zal worden.

Dilemma's 
De drie belangrijkste vrouwen in de productie van Opera Zuid zijn Johanni van Oostrum als de Marschallin; Kim Savelsberg is in de huid van de zeventienjarige graaf Octavian, die zijn laat-puberale liefde heeft geprojecteerd op een flink wat oudere vrouw, hetgeen vrijwel altijd wijst op een (deels) ontbrekende moederfiguur. Doordat zo'n rol moet worden vertolkt door een vrouw in mannenkledij is de komedie der vergissingen met kluchtige elementen, in de traditie van Shakespeare-comedies, voorgeprogrammeerd.
Het duurt dan ook niet lang voordat de jonge graaf spontaan verliefd raakt op Sophie, een dochter uit een in die tijd nouveau riche-familie waar men voor een huwelijk naar de adel lonkt, en waarin de ouders hun oog hebben laten vallen op de lomperik Baron Ochs auf Lerchenau (op niveau vertolkt door de bas Martin Blasius). De — vriendelijk gezegd: dubieuze — indruk die de man maakt, vanzelfsprekend in eerste instantie door een onbehouwen optreden, en in hevige mate versterkt door zijn gevolg van — alweer vriendelijk gezegd: — tuig van de richel. Daarbij komt nog het stads-Weense dialect dat hem per definitie het aureool van een in adellijke kringen verdwaalde plattelander geeft. (We schrijven immers circa 1740.)

Het lijkt wel of het lot een handje heeft geholpen bij de ontwikkeling van het gevoels- en liefdesleven van de jonge graaf, die 'puur toevallig' de eer te beurt valt een veelbetekenende roos te overhandigen aan voornoemde Sophie, maar . . . . uit naam van de Botterik, die een soort neef van de Marschallin is en die het intieme ontbijt van de twee gelieven kwam verstoren, met als gevolg dat Octavian zich als kamenier verkleedde en in de ogen van Ochs direct als lustobject fungeerde.
De Maarschalkse stelde daarop voor Octavian als Rosenkavalier te laten fungeren, niet wetende dat ze daarmede op termijn ook haar eigen lot deels zou bezegelen. [2]

Karin Strobos als Sophie, Kim Savelsberg als Graaf
Octavian, en Johanni van Oostrum als de Marschallin.

__________
[1] De voorstelling in Tilburg, en die in het Lucent Theater in Den Haag, op donderdag 9 december, zullen worden gedirigeerd door Tjalling Wijnstra, die de vaste kapelmeester van Opera Zuid is.
[2] Zie tevens ons artikel voorafgaande aan de tournee. Voor de steden waar de voorstelling verder nog komt, kunt u de Speellijst van Opera Zuid raadplegen.

Vijf Puccini-opera's dezer dagen op Britse radio en tv

Poster uit 1899 voor de première
van Tosca in 1900. Van de hand
van Adolfo Hohenstein (1854-1928)

Tosca
Donderdag 2 december  en vrijdag 3 december wordt de focus van enkele Britse ether-media weer eens nadrukkelijk gericht op de Italiaanse componist Giacomo Puccini — geboren in december 1858; overleden in november 1924, en derhalve voor menigeen (meer dan) voldoende aanleiding om maar weer eens te gaan herdenken. Deze week doen Britse media dat.
Het begint op donderdag 2 december, 's middags om 15:00 uur in het programma Afternoon on 3 van de radiozender BBC Radio 3. Dan wordt weer één van de vele inhoudelijke draken uit de koker van deze mooie-klanken-meester de ether ingestuurd: Tosca. De kwaliteit die de meeste zijner in muziek omgezette tragedies op de bühne kunnen krijgen, is afhankelijk van vooral de vocale prestaties, in eerste instantie die der vrouwen.
De versie die u op genoemde middag kunt beluisteren, is er een van de Chicago Opera: koor en orkest, ondersteund door vocale solisten, onder leiding van Andrew Davis.

Opera Italia 
Tosca vormt tevens één van de vijf onderdelen van de aflevering van het programma Opera Italia dat te horen en te zien zal zijn op vrijdag 3 december door de Britse zendgemachtigde BBC Four-TV. De aflevering in kwestie zal worden uitgezonden tussen 20:30 uur en 21:30 uur. Deze draagt de titel The triumph of Puccini.
In dat uur wordt aandacht besteed aan de vijf meest populaire muziekdrama's van genoemde Italiaan. Naast Tosca, uit 1900, gaat het om La Bohème (1896), Madame Butterfly (1904), Gianni Schicchi (1918) en Turandot (1926).
De jaartallen wijzen op die waarin de eerste publieke vertoning van de werken in kwestie werd gerealiseerd.